Druga kuca

Proslo je 23 godine ,od one prve kad sam  dosao u Ameriku i danas kad se sjetim svega ,prevagne osjecaj ,da sam se te 94.  cudio svemu ,sto sam vidio ,dozivio ,a cudio sam se i svake naredne ,al sve  manje i manje  ,da se danas 24  ,poslije  ne cudim  vise nicemu. i to je ta razlika izmedju  onoga kakav sam bio i kakav sam posto.

Kupio sam kucu ,naravno na kredit , nakon samo  godinu boravka u Orlandu.Imo srece ,vise nego pameti ,sto me  vise ili mnaje drzi i do danas.To je ,,istocni orlando,,Nekoliko milja do aerodroma.Apartman u kojem sam ,,starto,,  je takodje  blizu  i u tom krugu  ,pocetka,  covjek  trazi sebi prostora i za nastavak.Nicala su u to doba nova naselja ko  gljive poslije kise ,a glavno opredjeljenje prilikom kupovine je  bilo  to koliko zaradjujes i koliku mjesecnu ratu mozes placati.Kuca u ulici ,,Twisting trail,,  mjesecno me kostala ,kao i apartman koji sam placao.,pa sam sa te pozicije kupovinu kuce  smatrao kao ,,veliki korak,,  novom americkom zivotu.Naselje sa pedesetak kuca ,novo ,lijepo izgleda ,da  bi nakon nekoliko mjeseci ,,otkrio,, da su mi i komsije  ,,sobarice,, ili neka slicna zanimanja ,a sam sam bio ,,taki,,odnosno da u naselju  zivi ista  stalezna grupa kojoj sam i sam pripadao.

Prvih nekoliko  godina ,,americkog sna,, je proteklo toliko lako da  nemam o tome nista ni reci.Radis  cijeli dan ,Vratis se kuci i spavas.Komsije te prate u stopu,Svi rade i spavaju,Odlaze na posao jako rano i vracaju se kasno.,da bi nakon  dvije ili 3  godine ,po prvi put u naselju osvano natpis ispred jedne kuce da je za prodaju.Znao sam te ljude  iz susreta ,dok iznosimo kante za smece  ispred i saznao da su  dobili  bolje poslove ,da ovde prodaju kucu i sele u neko drugo naselje,Hm.Nije mi to bil bas jasno,Ko eto radio si u Vase Mkskina i dobio posao u Energoinvestu i sad  selis sa Bjelava  na Bistrik.Poslije se pojavio i drugi natpis ,,For sale,, pa treci  i nakon 4  godine  ,krvna grupa ,, naselja je bila  50 posto drugacija od one kada je  formirano.Odlaze jedni  dolaze drugi  i problemi  nisu poceli sa ovim sto su otisli nego sa onima koji su dosli.Preko ,noci,, naselje je postalo ,,zapusteno,,ispred svake kuce bar 6 auta mparkiranih po travi,po ulici .Subotom i nedeljom  ,,osvjezavale su se fasade,, pa je   naselje pocelo liciti bojama na predgradja Havane ili nekog grada u Mexsiku ofarbana  ,,united  color of Benetton,,Cuo sam poslije da u svakoj kuci ,zivi najmanje dvije porodice.

Nisam se bas  osjeco ko na pocetku. a onda ,,skonto,, sto i ja nebi prodo kucu i  potrazio nesto bolje ,jer sam i ja usput receno dobio bolji posao .Kucu sam prodo 3 dana  prije  pocetka krize ,sreca nije pamet,,i preselio se na drugi kaj grada .To je bilo ono vrijeme ,kad sam se samo na ,,pola,,  cudio i otisao sam iz ,,Ist Orlanda,,  jedne Subote ,dok su komsije preko puta  farbale svoju fasadu u  svijetlo zelenu  bojju a trimove oko vrata i prozora ukrasavali  zarko crvenom,Covjek ,,ponese,,  ,,boju,,u ,,dusi,, iz zemlje iz koje je dosao,pa je  ,,vrati,, nekad na nesto.Po toj logici ,moja je s obzirom ,odakle sam ,trebala bit crna.

Nisam poslije 12 godina otisao u taj  dio grada da bi u subotu u potrazi za jednim djelom  motora ,na internetu nasao da ga ima  ,tu blizu ,Sjeo  auto i kupio ,,starter,,Vracam se i prolazim ulicom koja vodi pored naselja,Iako nisam imao namjeru ,svratim,Pojma nemam zasto,al smotam u zadnjem trenutku.Sve kuce na broju ali sad  ne da  ima 6 auta  ispred nego po 10,Parkirani i na krovu.Ljepih travnjaka ,kojih se sjecam  zamjenio beton,Boje fasada  pastelne ,glavna ulica i sporedne  pune rupa,Tuzno.Stanem  ispred ,,svoje,,Nisam bio dugo da ne probudim sumlju ,ako me neko vidi .Nije bas uputno  u takvom naselju   sjediti u autu  i gledati  tudju kucu.Moze te neko  skinuti snajperom sa prozora.Covjek gaji i  budi osjecaje  prema  trenutnoj situaciji ,a moja  mi dozvoljava ,da ono sto sad vidim ,nije za zaljenje,,nego za  zakljucak ,da sam bas dobro uradio ,Okrenem auto i odem.

Jesam li probudio bilo koji osjecaj.,sto bi bilo normalno.Jesam ,al onaj americki ,materijalni  i sracunao da  su novi vlasnici sami sebi oborili vrijednost imovine ,sigurno za pola ,a ne onaj da sam tu  nekad zivio.i sekunde se nisam  cudio .Ljudi se cude kad imaju sta da uporede , Postao sam ,na zalost ili na srecu ,bas onakav kakav nikad nisam zelio  da budem.