Stojcevac

Kafana se zvala ,,Topola,,Po drvetu.Poslije je bio restoran ,al isti sadrzaj,osim sto je mirisala janjetina sa raznja.Velika basta ispred.Toga se sjecam.kako je  izgledala ,unutra. sam zaboravio.Od ,,lijepog vremena,tamo negdje do pocetka Septembra ,trestala je  muzika,U zivo.Osim Ponedeljka ,kad su ,,umjetnici,, imali slobodan dan.Mogla se pjesma narucit,Zakitit harmonikasa i pjevaljku.Ovde se radjo rat.

Preko puta ,restoran ,,Kristal,,Nivo za jedno 5 puta veci.Basta .Tu si svojevremeno mogo cuti  i prve korake ,muzicke, onih sto su poslije postali ,,zvijezde,,  takozvane  zabavne muzike.Sarajevska skola.Kazerm moglo se cuti ,ako oni iz Topole ,ne odviju razglas do kraja  il cekaj pauzu ,da se  pjevaljki pripiski.

Fijaker obavezan  i smrad konjskog izmeta.Dole niz  Aleju ,do Vrela Bosne.Pored  onih nekoliko ,uvijek lijepih ,starih austro-ugarskih porodicnih kuca sto su u ono vrijeme ,nacionalizacijom ,bile pretvorene u razne sekretarijate , nove narodne vlasti.Poslije  ceste ,sto se na lijevu stranu odvajala prema ,,sumarskoj skoli,nista samo Aleja i  zasticena vodovodna  zona iz koje je grad pijo vodu.

Na pola puta puta ,,Vecerica,,potok sto je dolazio negdje ispod Igmana  i nestajo negdje dole u poljima prema rijeci Bosni.Na lijevoj strani  asvaltirane i brizno odrzavane  dvije ,,cestice,,Jednosmjerne,Za tamo i za ,,otamo,,Sirina  asvalta negdje ,ko danasnje biciklisticke staze,al dovoljna za ono zasto je sluzilo.Par sluzbenih mercedesa i pratnje ,jednom u godini ili u nekoliko godina.

U cosku kafana.,,Kafana Vecerica .Ugostiteljski objekat ,,bez unutra,, samo basta pored rijecice u hladovini i obavezan razanj.Radila 2 ,a kad se potrefi lijepo vrijeme i 3 puna mjeseca.

Do Stojcevca ,mozda 2 kilometra.i pravo na  veliku zeljeznu kapiju ,uvijek zatvorenu ,pored koje je bila strazarska kucica sa obaveznim ,,Cajom,,Ispred i sa desne strane par kuca .Sjecam se da je u jednoj od tih stanovo i nedjo Bogdanovic ,sa kojim sam godinama igro kosarku u Igmanu.prico mi je jednom da je bio ,,unutra,,Nikad mu nisam vjerovo,a bilo je moguce.

Ko je sve osim tita ,koristio i  uzivao na Stojcevcu,zna  samo mali broj ljudi ,ne zato sto  ostali znaju cuvat tajne ,nego zbog toga ,sto ih je vecina iz tog doba pomrla.Tito je uvijek dolazio najavljen.marshal odsjeo na Stojcevcu.Kazu neki da je  ponekad navratio i ,,nako,,ali skim i zasto ce uvijek ostati naj  veca drzavna tajna.

Ispred Stojcevca ,ispod Igmana ,sam bio ,,milion puta,uvijek na biciklu i nikad unutra,dok bi marshala ,a poslije napravise hotel ,restoran  i teniska igralista da i narod malo uziva.Lijepo je i tad bilo.Vrijedilo je otic i opet otici.Ako se neceg  naj vise ,sjecam ,onda je to tisina  i onda ispred kapije i poslije pored teniske mreze.

prvo su ukinuli rijeku Vecericu.preusmjerili je  u neki kanal.zbog pitke vode.kafana  se sama zatvorila i godinama poslije inventar  ,,trulio,, ko predznak vremena sto dolazi.

Negdje u martu ,92, zadji put sam bio na Stojcevcu.Igrali ,Dubravko i ja ,tenisa .Nigdje nikoga ,osim onih  sto su nas sa dvije razlicite strane gledali kroz objektiv snajpera.Nije se jos pocelo pucati ali je bilo pitanje samo sata kada ce.

Na Stojcevcu je u ratu bila linija ragranicenja.Unisteno je sve,sto se moglo .sa posebnom  ljubavlju sto samo mrznja moze prouzrokovati.Mrznja prema svemu,  Titu, tenisu,skladu i  ljepoti  , prema miru i tisini.

Sjetio sam se jos necega.Samnom je u razred u osnovnu skolu isla neka Branka.Otac joj radio ko konobar na Stojcevcu,a mi u to doba u Branku gledali ko  u Gospu.Naravno da je bila predsednica razreda.